GÖLGE

     Yürüyorum yolda öylesine.. ne başlangıç önemli ne varılacak yer..ben yola diğerleri gibi bir yere ulaşmak için çıkmadım..yol önemliydi sadece seçtiğim.. biraz deniz kokusu olsun, güneş ısıtsın ama yakmasın, rüzgar essin ama savurmasın, fırtına çıksın bazen ama dalgalarım hırçınlaşsın sadece kimseyi batırmasın, yağmur yağsın bazende ama ıslatmasın bıraktığı tek şey toprak kokusu olsun..yürüyorum..emin adımlarla ama ürkekçe..kulağımda salt bir müzik benim için yazılmışçasına içimden yüksek sesle söylediğim ama benden başka kimsenin duyamadığı..yürüyorum öylece..

     Birçok renk çıkıyor karşıma ben yürüken.. kırmızı, turuncu, mor, beyaz, mavi... her renk üstüme yapışıyor.. hepsi ayrı konumlanıyor bende karışmıyorlar birbirlerine.. hepsi farklı hikayelerle geliyor birleşiyoruz yağmur damlaları gibi.. bazılarıyla güçleniyoruz daha hızlı daha büyük oluyoruz. Ama bazı renklerle ayrılıyor yollarımız gülümseyerek bazen hüzünlenerek farklı yerlere doğru ilerliyor akmamız..

     Tam yalnızım derken o çıkıyor karşıma ben gibi ama değil gibi.. ben farketmeden benimle gelmiş aslında her yere..arada kaybolmuş siyahlarla ama sonra gene ortaya çıkmış farketmemişim.. çünkü rengi değişmiş bazen açık bazen koyu..

     Oturuyorum bir banka sigara yakıyorum.. o da yakıyor.. kalkıp gitsem mi diyorum o da şüphe duyuyor.. her hareketimi o da tekrarlıyor.. aynaya bakmak gibi ama değil gibi..

     Yavaştan alışıyorum varlığına..seviyorum..gidiyor, kayboluyor işte gene sonunda karanlıkta.. her gidişte üzülüyorum..tam ben üzülürken gülümsüyor göz kırpıyor sanki geri dönerken..o benimle biliyorum artık..GÖLGEM..

     ’ Gölgem benim gerçekliğimdir.. ’

     Üzerinize her yapışan renkleri sevin, saklayın.. dostluklar, aşklar, aile.. hepsi bir renktir sizin üstünüzde.. ama gölgeniz..onu koruyun..O tüm siyahlığı ve çıplaklığıyla aslında sizsiniz..

MÜZİK KUTUSU ( BALERİN)

Bir bebeğin elinde müzik kutusu.. sesi ona tatlı gelmiştir.. tam olarak algılamasa da hareket dikkatini çekmiştir..kafası dağılır ve sadece ona odaklanır.. müziğin kulağındaki çınlamasını duyma eyleminin mucizesine kapılmıştır belki de..

Küçük bir çoçuğun elinde müzik kutusu.. hayal kurar onu izlerken.. balerinin tüm dönme hareketini ezbelemiştir.. papatya gibi narin özel olması onu etkilemiştir.. her hareketi aynı olmasına rağmen her dönüşünde büyülenir çoçuk ve içinde sınırsız bir mutluluk olur.. içten gülümser gözleriyle..

Bir kadının elinde müzik kutusu.. ona çoçukuğunu hayallerini hatırlatır.. müziği duyduğu milyonlarca ezgiye, melodiye rağmen en eşsiz olanıdır o an duydugu.. ona gülümsemeyi hatırlatır.. mutsuz olduğunda onu görmesi bile yeter ve dayanamaz döndürür pinini işlesin içine diye müziği..

Bir adamın elinde müzik kutusu.. ondan kalan tek hatırası olmasa da başında içkisiyle dinlediği tek müziği ve ona gideni hatırlatan bir feryattır sadece.. gözyaşları akarken üzerine balerinin sudan kayıp düşüşünü seyreder.. yalnızdır.. gitmiştir sevdiği müziği..hayatında duydugu en güzel şarkısı sözünü yitirip gitmiştir belki de..

Her insan filmden roller şeçer kendine.. ya da bir kitapta bir kahramanı vardır kendine eş seçtiği.. kendini her sahneye koyabilir, o an o olabilir..zaten o odur belki de..

Peki kendine seçtiğin notan var mı? Bir melodin.. seni geçmişe döndüren bir şarkı değil bahsettiğim.. ya da sana birini hatırlatan bir şarkı değil dinleyince gözlerini dolduran.. bir nota..seçebilir misin?? O olabilir misin?? Kendini sadece bir nota sesine benzetebilir misin? Müzik kutusundaki balerin gibi olabilir misin her duyguyu yaşatan.. ona duydugun tüm duygular oyüzden..