DUYGULAR MANTIKLIDIR..

       Duyguları bir insanın çekilebilir mi?birden hissizleşme..ani tepkisizleşme..

       Bazen insan sadece durur..cidden durur.. mimiksiz surat, anlamsız bakışlar, tepkisiz bir sen.. bazen hayat o kadar dolu dolu akarken (acı tatlı her andan bahsediyorum) birden durmak istersin ya da istemsiz durursun..

       Biri ölmüştür tepki veremezsin ne ağlar ne acı tebessümde bulunursun..öyle boş boş bakarsın etrafına.. bu senin inkar ettiğin zaman dilimidir. Belki 5 sn belki 1 dk ya da 1 hafta..

Bazen hayat senin beklemediğin yerden vurur.. birden aşık olursun onun gülümsemesine..bakakalırsın seni bu kadar derinden etkileyen insana..belli süre sonra sende gülümsersin.. bu senin sevmeyi hissetme zaman dilimindir.

       Panik atak olduğunu düşün. Öyle bir an gelirki tepkisiz kalırsın hem de belli bir süre değil uzun süre..kendine şaşırırsın donukluğuna, sakinliğine..orda devreye dış etmenler girer ve senin sakin olman gerekir. Bu konuyu, olayı ya da insanı önemsememen değil; tam tersi fazla önemsemendir..

       Bir arkadaşına kırılırsın mesela.. üstünden geçersin, gülersin, kızarsın.. onunla halledersin.. bu değer yargısıyla alakalı değil sadece şans tanımaktır. Ama bir an gelir ve bardağın dolduğunu fark eder taşmasını izlersin tepkisizce.. bu onu hiç sevmemiş olduğunu, bir zamanlar değer vermediğini değil artık şansını kaybettiği anlamına gelir ve artık önemsemezsin..

       O tepksizlik anları bir insanın içinde fırtınalar koptuğu, idrak ettiği anlardır ve uzun ya da kısa değerli zamanlardır. Aslında bilinçaltının tepkisine zaman tanımaktır..bir an için dış zamanı durdurup içinde zamanı akıtıp sonra durdurduğun zamana geri döner ve akmasını izlersin..zamanı içine çekmek böyle birşey..farkında olmadan çoğu kez yaptığımız bu zaman kayıpları(ki ben kayıp olarak görmüyorum) aslında sizin karakterinizin dışa vurumu için geçen dürtü zamanıdır..

       Bir insanı boş boş bakarken ya da gülümsemeden önce tepkisiz görürsen orda savaş var demektir sadece..ve hemen geçen bu zamanda onun içinde uzun bir zaman geçtiğini anlarsın..bekle.. sadece zamanın senin için yavaş, onun için hızlı geçmesini izle..tepkisi yakında yüzünde oluşacaktır..çünkü savaşı her zaman duygular kazanır,anlarsın..

       Bu nedendir ki mantığı daha doğrusu mantıkla hareket etmeyi hep red ederim.mantık için geçen süre kayıptır. Duygularını susturup hissizleştirip mantığını devreye sokarsın.. ve bu senin duygularının dışa vurumu değil; değerli mantığının sana yaptırdığı davranış, mimikler bütünüdür. Ve içten değil sadece sana göre doğru olandır..kim yanlış yapmak ister deme..yanlış yapmak senin tepkilerini duygularını da değiştirir ve geçen dürtü zamanında öğrendiklerini de kullanırsın..mantığı duygular içinde yoğurmaya başlarsın.. işte ozaman tepki senin, his senin ve ses senindir..o zaman karşındaki seni,hislerini,mimiklerini anlar, bilirsin...

       Not: mantık gereklidir ama her zaman kullanmayınız botoks etkisi yaratabilir=))

       Bay mantık ve bayan mantıklara itafen..