İçerken hatırladım gülümsemeni kaybolusunu izledim dumanda..
Gökyüzünde dağılırdı güzel hayallerinle sözlerin güneşe karışırdı
Birden hatırladım işte,saçma belki..
Bende kalmış gibi gözlerin,gözlerime bakınca nedendir onları gördüm
Bir nefes aldım tüm damarlarım hissetti kokundu bu duyulan
Uyurken duyduklarım senin sesinden masallardı,büyümedim..
Şarabımı yudumlarken ellerini hissettim kadeh sıcaktı onlar gibi..
Geceye dalınca en sewdiğim şarkıyla seni gördüm sandım silüetler arasında
Bakıyordun özür dilercesine içten gülümsemenle gözlerin ve sözlerinle
Uzanmak istedim..vazgeçtim..
Güzel hayallerin çirkinleşmişti,kime anlattıysan onları
Sözlerin yalanlaşmıştı duyunca dudaklarından dökülen masalları farkettim..
Gözlerin gözlerime bakınca gördüklerim değilmiş değişmişler belki..
Kokunu değiştirmişsin ya da ben hiç duyamamışım kokunu aslında, ayırt edemedim diğerlerinden
Bilirsin güçlüdür en sewdiğim sezilerimdendir,garip belki..
Ellerin soğuktu kalbin kadar en az belki benim ellerim daha soguktu hep ondan öle sanmıştım sıcaklığını..
Ve gülümsemen..hiç değişmemiş işte o.hala duman kadardı..
Gözlerimi kapatıp açınca yok olduğunu gördüm..
Hiç olmamış hayaletmişsin gibi..
Bir katilin dudaklarından dökülen tek bir cümle bırakmışsın arkanda kaybolurken
‘seni seviyorum’
Ama bazı katiller gibi ellerinle öldürmüşsün kendini fısıldadığın benim adımda olsa da...
Adımı fısıldayan sen misin??Katilin agzındaki o ad bana mı ait??Sana adımı ben mi sölemiştim..Senin adın neydi??Bana adını sölemiş miydin??
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder