Gecenin karanlığına bakıyorum şimdi oturmuş.. yıldızlardan medet umup
aydınlatırlar diye bakıyorum öylece.. sanki onlarda söz vermiş ama
tutmamışlar gibi kızıyorum onlara.sanki gizli bi anlaşma yapmışız ama
oyun bozanlık yapıyorlar gibi sinirleniyorum hepsine tek tek.genede
gözlerimi dikmiş bakıyorum belki diye keşkeler içinde..
Aklımda birkaç soru kalmış geçmişten neden niye nasıl la başlayan
cevabını henüz veremediğim.. hepsini sorduğumda kendime kızdığım
tonlarca neden bularak aslında..anlam veremediğin ve artık
anlamlandırmak istemediğim..belkide aslında benim için önemi
kalmadıkları için bırakıyorum soruları havada..umarsızca onları
yıldızlara satıyorum tek tek kızdıklarıma..onların olsun diyorum
cevapların hepsi ve tek tek kaysınlar istiyorum yarın başka dilekleri
için insanların..
İnsanları düşünüyorum bakarken
simsiyah geceye penceremden.yüzlerini yaptıklarıyla eşleştirmeye
çalışıyorum bulanık silüetlerden ayıklarken birçoğunu..sorularımı onlara
soruyorum bu defa..cevap veremiyor birçoğu susuyor gözlerini dikip
benden istiyorlar gibi cevapları..bilsem sormazdım bunu
atlıyorlar..birkaçı cevapları hazır bekliyormuş ama kim konuşmaya
başlasa yüzünü kaybediyor gözlerini benden kaçırırken yakaladıktan
birkaç saniye sonra..sesleri kalıyor sadece bisüre sonra onlarda
silikleşiyor kendileri gibi,duyamıyorum cümlenin sonunu onlardanda.benle
başlayan yarım kalan cümleler..bazılarının gözleri hala gözlerime
deyiyor cewap veremeyenlerin.anlıyorum yavaşça onları. kendinden emin
gözlerini ayrımadan gözlerimden yanıt buluyorlar sorularıma sanki ya da
en başından biliyorlardı sadece cevaplarından korkuyorlardı.benim
duymamdan değil kendileri sesli duymaktan korkuyorlar,alıyorum bakarken
gözlerine korkunun kekremsi tadını..
Birden burnuma
koku geliyor.her olay her insan herhangi bişey..hepsinin ayrı bi
hikayesi..kalabalıktan ayırıyorum eskiden duyduğum o kuvvetli
kokuları.onlara soruyorum yarım kalan cevapları onlar anlatır diye
düşünüp..bana hikayeler
anlatıyorlar,yaşanmışlıklar,pişmanlıklar,keşkeler ve birazda hayallerden
dem vuruyorlar..ben hepsini kazımışken aklıma tekrar ediyorlar çünkü
onlarda bilmiyorlar aslında cevapları belki çıkarımda bulunur yanıtlarım
diye umut ediyorlar..boşuna..
Rüyalar geliyor
bakarken karanlığa bu sefer..yanlarında insanları taşıyıp birçoğunu
tanıdığım ama bir kısmını hiç görmediğim..onlar senaryoya uyuyorlar
kendilerine rol seçiyorlar hergün farklı kılıklara bürünüp..susup sadece
izliyorum anlamak için hepsini gerçekte..bazen rüya içinde rüyaya
daldığımı hissediyorum onuda izliyorum sessizce uyanıcağımı bilip ama
rüyada uyanıp ondanda uyanmayı bekliyorum bu seferde..
masallara sarıyorum son kez.onlar yanıt verir diyorum tüm
masumluklarıyla.yalanda olsalar yanlışta olsalar anlatılırken
değişselerde masumlardır..çocuklar gibi onlara inanmayı tercih ediyorum
büyümeyi redd edip inadına.sonra onları okumaktan başkalarından
dinlemekten sorulara yanıt bulmaktanda vazgeçip oturup kendi masalımı
yazıyorum..her insan her koku her yıldız her silüet her ses her rüya
gibi..
başrolu kendime biçip diğer rollere
insanları oturtuyorum..kimi oyun sonuna kadar kalmak istiyor direniyor;
bazıları bunun için çabalayıp rolleri üstlenip başarısız olup çıkıyor;
bazıları öle bi uğrayıp bikaç replik sonrasında gidiyor; bazıları ise
hep kalmak isteyip vazgeçiyor bianda,bazılarıysa çabalamadan sonsuzluğu
kazıyor..
Anlıyorum,fark ediyorum yavaşça..kim
masalında yer verirse diğerinin masalına ozaman masal gerçeği buluyor
diğeri için..her insanın her kokunun her yıldızın her silüetin her sesin
her rüyanın istediği gibi..bunlrın hepsi aynı bir masal gibi..
Devamı Oku: Blogger ‘Facebook Beğen Butonu’ Eklemek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder