Sözcükler yapışıyor üstüme onların seçtikleri kadarım..
Ne kadar tanımlansamda anlatılsamda birilerine
Ben sadece sustuğum(?!) kadar, anlattığım kadarım..
Sen kimsin??
Görebildiğim kadar gözlemlediğim kadar..
Bir insan herkese aynı değildir herkese aynı bakmaz mesela..
Sözcükleri hisleri farklılaşır.
Aynı insan farklıdır..
Oyüzdendir ki başkasından dinlemem kimsenin masalını..
Anlatırsa o dinlerim ama ben masaldaki susmaları sewerim..
Bilirimki her susuşta bir cümle gizlidir, bir anı, bir
mutluluk ya da göz yaşı..
Susmalar herkesten gizlediğin sensindir.herkese
göstermediğin sakladığın,bazılarına anlattığın..
Susmaları anlat..hikayenle birlikte..senin kim olduğunu
bulmalıyım içimde..
Sen senin sustuğun kadar..
Masalını anlattıgın, benim sana seçtiğim sözcükler
kadarsın..
*başkalarının seçtikleri sözcükleri duymadan her insana
kendi sözcüklerini seçenlere ve susmalarını ‘susmak’ olarak tanımlamayanlara itafen..
