keske tüm çizgileri hatırlıcak kadar
görmemeye başlıcak kadar çok bakmasaydım..
derinlemesine..izini kazıyasıya..unutasıya..
görmesem bilmez, duymasam anlamaz hissetmesem war olmaz..
susacak kadar konusmasaydım diyorum bazen
bikaç kelime saklasaydım cebimde tüketircesine anlatmak yerine..
zamanla anlaşıp hızla geçmesine izin vermeseydim..ağlatabilir miydim??
Dakikalar aylara, günler yıllara dönüşmeseydi..
Yazken günüm güneş yukardayken kar yağmasaydı mesela sinsice..
Kar tanelerine bakıp mutlu olmak yerine üzülseydim soğukluğuna
Güneşin yakan matemine üzülmek yerine gülseydim sıcaklığına..
Anlatmak yerine rüzgarla dinleseydim sesinin sessizliğini..duyabilir miydim??
Yaramaz bi çocuk gibi dawranmasaydı hayat mesela kumdan kale yaparcasına..
Mızıkçılık yapıp sondan okumasaydı en güzel diye adlandırdığını..
Hatırlıcak kadar unutmasaydı..özleyebilir miydim??
Varlığı kadar yok olabilseydi..kırılabilir miydim??
Gidiyorum kadar gelebilseydi..gülümseyebilir miydim??
Şarap kadar sewebilseydi baktığım çizgiler mesela yıllanırcasına..
Korkuları kadar cesur olabilseydi..sewebilir miydim??
Devamı Oku: Blogger ‘Facebook Beğen Butonu’ Eklemek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder