Duyguları bir insanın çekilebilir mi?birden hissizleşme..ani
tepkisizleşme..
Bazen insan sadece durur..cidden durur.. mimiksiz surat,
anlamsız bakışlar, tepkisiz bir sen.. bazen hayat o kadar dolu dolu akarken
(acı tatlı her andan bahsediyorum) birden durmak istersin ya da istemsiz
durursun..
Biri ölmüştür tepki veremezsin ne ağlar ne acı tebessümde
bulunursun..öyle boş boş bakarsın etrafına.. bu senin inkar ettiğin zaman
dilimidir. Belki 5 sn belki 1 dk ya da 1 hafta..
Bazen hayat senin beklemediğin yerden vurur.. birden aşık
olursun onun gülümsemesine..bakakalırsın seni bu kadar derinden etkileyen
insana..belli süre sonra sende gülümsersin.. bu senin sevmeyi hissetme zaman dilimindir.
Panik atak olduğunu düşün. Öyle bir an gelirki tepkisiz
kalırsın hem de belli bir süre değil uzun süre..kendine şaşırırsın donukluğuna,
sakinliğine..orda devreye dış etmenler girer ve senin sakin olman gerekir. Bu
konuyu, olayı ya da insanı önemsememen değil; tam tersi fazla önemsemendir..
Bir arkadaşına kırılırsın mesela.. üstünden geçersin,
gülersin, kızarsın.. onunla halledersin.. bu değer yargısıyla alakalı değil
sadece şans tanımaktır. Ama bir an gelir ve bardağın dolduğunu fark eder
taşmasını izlersin tepkisizce.. bu onu hiç sevmemiş olduğunu, bir zamanlar
değer vermediğini değil artık şansını kaybettiği anlamına gelir ve artık
önemsemezsin..
O tepksizlik anları bir insanın içinde fırtınalar koptuğu,
idrak ettiği anlardır ve uzun ya da kısa değerli zamanlardır. Aslında
bilinçaltının tepkisine zaman tanımaktır..bir an için dış zamanı durdurup
içinde zamanı akıtıp sonra durdurduğun zamana geri döner ve akmasını
izlersin..zamanı içine çekmek böyle birşey..farkında olmadan çoğu kez yaptığımız
bu zaman kayıpları(ki ben kayıp olarak görmüyorum) aslında sizin karakterinizin
dışa vurumu için geçen dürtü zamanıdır..
Bir insanı boş boş bakarken ya da gülümsemeden önce tepkisiz
görürsen orda savaş var demektir sadece..ve hemen geçen bu zamanda onun içinde
uzun bir zaman geçtiğini anlarsın..bekle.. sadece zamanın senin için yavaş,
onun için hızlı geçmesini izle..tepkisi yakında yüzünde oluşacaktır..çünkü
savaşı her zaman duygular kazanır,anlarsın..
Bu nedendir ki mantığı daha doğrusu mantıkla hareket etmeyi hep
red ederim.mantık için geçen süre kayıptır. Duygularını susturup hissizleştirip
mantığını devreye sokarsın.. ve bu senin duygularının dışa vurumu değil;
değerli mantığının sana yaptırdığı davranış, mimikler bütünüdür. Ve içten değil
sadece sana göre doğru olandır..kim yanlış yapmak ister deme..yanlış yapmak
senin tepkilerini duygularını da değiştirir ve geçen dürtü zamanında
öğrendiklerini de kullanırsın..mantığı duygular içinde yoğurmaya başlarsın..
işte ozaman tepki senin, his senin ve ses senindir..o zaman karşındaki
seni,hislerini,mimiklerini anlar, bilirsin...
Not: mantık gereklidir ama her zaman kullanmayınız botoks
etkisi yaratabilir=))
Bay mantık ve bayan mantıklara itafen..
