Ölümle hayat arasındaki çizgi belirsizmiş daha yeni anlıyorum
bunu..bana biri öğretti..acıtarak karanlığa sawurarak,rüzgarı sert
hissettirerek..öğretmesini istemediğim biri, gitmesini istemediğim
biri..ve gitti..
Nekadar aynı..doğum,büyüme ve
ölüm..3aşama..herkes için aynı ilerleyen bilinen süreç..gözyaşlarımızın
tatları aynı hepimizin..hayat aynı ilerleyen bişey.her nefes her adımla
ilerlediğin bildiğin yol,sonunu bildiğin..buna çizdiklerin,eskizlerin,
yazdıkların, söylediklerin,anıların,yolda kendine kattığın rotan ve
biriktirdiğin insanların..bunlar aynılığa kattığın farkların, ilk iki
aşama içinde olan..doğum beyaz,büyüme renklidir.ölümse geride
bıraktıklarındır..
Biriktirilen insan olup geride kalan
olmak zordur..hiç biyere sığmamak ağlamak,içten gülmeyi
unutmak,düşünmek,gideni heran düşünmek..zor hepsi..nefes
almak..insanların seslerini duymamak için kendine oynadığın oyundur geri
de kalmak..maskeni takmak gündüzleri gülmeye çabalamak,adapteye
zorlamak,içten olmayan gülmeler ve boş uğraşlar..kulaklarını kapatmak
yerine insanları susturmaya çalışmaktır geri de kalmak..nezaman uyanıcam
kaçgündür uyuyorum kabus neden bitmiyo diye sormaktır geride kalan
olmak..kabul etmemektir,edememek..kaçmak..kaçamayacağını bilerek kaçma
çabası..yalan..uyandığın her sabahı yalanlamaktır..okuyacağını düşünerek
sayfalarca yazmak,duyacağını düşünerek sesin kısılana kadar kendini
duyurma çabasıdır..
En kötüsü özlemektir..kabul
etmediğin için özlememek ve o olumsuzluk ekinin her wurgusunda daha da
fazla özlemektir.en içindedir söndürmeye çalıştığın ateşindir
özlemek..her çabanda daha da alevlenir için.zamanla söner derler ama
bilmezler cılızda olsa biyerlerde kalır ara ara artar gene
cılızlaşır..ama kalır..
Doğmak ve büyümek
senindir.ölmek..işte o sana ait olmayan bişey..tanımlayamadığım,asla
tanımlayamayacağımdır ölüm..başlangıç ya da bitiş..var olma ya da yok
olma..tanımlanamaz hissedilir ve siyahtır..
Siyahın yakışmadığına itafen..
Devamı Oku: Blogger ‘Facebook Beğen Butonu’ Eklemek